دنیای سارا

هر روز به باغچه می‌رفت و کرم‌های خاکی را از دل خاک بیرون می‌کشید. دلش به حالشان می‌سوخت. با خودش می‌گفت: آن‌ها آسمان را ندیده‌اند، شاید اگر آسمان را ببینند، پروانه شوند.