چند مصاحبه با کودکان پیش دبستانی کاربر فناوری‌های پیشرفته

فناوری‌ها واجد آمیزه‌ای از فرصت‌ها و تهدیدها هستند و تجربه بشری غرب در این ارتباط بدانجا انجامیده است که با بسترسازی فرهنگی لازم در این جهت، بر میزان فرصت‌های فناوری‌ها افزوده شده، از میزان تهدید آن‌ها کاسته گردد. اولیای فرهنگی‌ایران برخلاف تجربه بشری اخیر، در مواجهه با فناوری‌های ارتباطی پیشرفته، به صرف آن که امکان کاربری نامناسب از‌ این فناوری‌ها وجود دارد، به طور عمده با دیده نفی و انکار با‌ این فناوری‌ها برخورد کرده‌اند. رویکرد اخیر خود به خود امکان بسترسازی فرهنگی جهت فضای مجازی را به میزان زیادی محدود کرده است.

کتاب حاضر با درج ۱۶ مصاحبه با کودکان ۳-۶ ساله کاربر فناوری‌های ارتباطی پیشرفته، کوشیده است تا با پرده برداشتن از لایه‌های زیرین جامعه، ضمن تأکید بر فرصت و تهدید بودن فناوری‌های ارتباطی جدید، در حد توان دست به ترسیم ماحصل تعلل و سردرگمی اولیای فرهنگی جامعه در ارتباط با فناوری‌های ارتباطی جدید بزند.