روابط بیزانس و ایران در نیمه اول قرون وسطی (۶۴۱ – ۲۲۶ میلادی)

کتاب حاضر، پژوهشی است که در آن مسئله اصلی این است که اصول، مشخصات، ضوابط و چارچوب‌های روابط ایران، به معنی دولت ساسانی و بیزانس، به معنی امپراتوری روم شرقی در طی نیمه اول قرون‌وسطی کدام بوده است، چه عوامل، عناصر و مؤلفه‌های درونی و بیرونی با توجه به مقتضیات زمانی و مکانی اعم از اقوام و ملل، ادیان و مذاهب، طبقات و گروه‌ها، قلمروهای بری و بحری، ساختارهای سیاسی- اقتصادی، به‌ویژه گذرگاه‌های شرقی-غربی راه ابریشم و ادویه از شمال تا جنوب بین‌النهرین، یعنی دریای سیاه تا دریای سرخ و نواحی شرقی مدیترانه به‌عنوان متغیرهای مستقل بر این روابط تأثیرگذار بوده است.