گل آفتاب‌گردان

کاش شاعر بودم
عصر یک روز قشنگِ پاییز
یک قدم مانده به خاموشی شب
آن زمان، که تازه پیدا شده ماه
من و تو در رویا
می نشستیم لب آبِ روان
چشمه هم مست ز بوی ریحان
گل پونه، خندان
دو، سه خط شعر به سبک سهراب
از انار و جانماز و محراب
تا فریبندگی تو، رعنا
می سرودم که بماند فردا