قرآن و دینداری متعارف (مروری بر ناهنجاری‌های دین‌ورزی رایج)

به موازات اثرات سازنده و هدایت‌گرانه‌ی دینِ حق و حقیقتِ دین، بشر همواره با پدیده‌ی دینِ تاریکی آفرین، تخریب کننده‌ی هدایت و تحقیر کننده‌ی انسان روبرو است. قرآن کریم اهتمام اساسی خود را بر ارایه‌ی توحید خالـص و عقایـد حقه در برابر ناراستی‌های ایجاد شده در مسیر توحید و در برابر انحراف شرایع رسمی و غیر رسمی پیشین؛ قرار داده است. با توجه به این رویکرد، آیات بسیـاری از قـرآن کریم در نقد و بررسـیِ آسیب‌های نهـفته در فهمِ دینی، نحوه‌ی دین‌ورزی‌های تاریخـی و نیز آغشته شدن تعلیمات انبیاء با ارزش‌های فرهنگ جاهلی است. آیاتی که البته از سر دغدغه‌‌های ایمانی، فرصت و مجوز ورود به حوزه‌ی آسیب‌شناسی دینی را برای همیشه و برای همه مومنانِ به این کتاب، فراهم آورده است. در این نوشتار، نخست برخی از آسیب‌های فکری و سپس برخی از ناهنجاری‌های رفتاری که به نام خدا و دینِ او ارایه می‌شود مورد بررسی و نقد قرار گرفته و در گام بعد وضع مورد انتظار از منظر قرآن ارایه و یادآوری می‌شود.